Familieopstellingen
Een familieopstelling is een bijzonder fenomeen. Het biedt de mogelijkheid om patronen aan het licht te brengen die diep verborgen liggen in ons (collectief) onderbewuste. Loop je ergens tegenaan in je leven en krijg je het maar niet veranderd of omgedraaid, dan geeft een opstelling je de mogelijkheid tot een totaal andere kijk en ingang op de kwestie. Stel je vraag en wees bereid om verbaasd te zijn.
Een familieopstelling is een dynamisch soort ‘tableau vivant’ waarin de leden van een familiesysteem worden gerepresenteerd door personen die zich daarvoor beschikbaar stellen. De opgestelde personen zijn dus niet de echte familieleden en het is ook niet nodig dat deze aanwezig zijn. Deze representanten stellen zich vanuit een innerlijke beweging op in de ruimte en geven daarmee een beeld weer dat informatie geeft over het familiesysteem van de cliënt.
Geen onbeschreven blad
De basis van je leven wordt gevormd door de familie waarbinnen je geboren bent. Je ouders, grootouders, broers en zussen, ooms en tantes en een hele waaier van voorouders vormen als het ware de klei waaruit jij geboetseerd bent. Al deze mensen hebben hun stempel achtergelaten op jou. Zo kunnen gebeurtenissen van generaties lang terug, bijvoorbeeld oorlog, misbruik, criminaliteit, uitbuiting, abortus, emigratie, adoptie, het vroegtijdige overlijden van familieleden, echtscheiding, enzovoort, vaak volledig onbewust in de familie doorwerken en zijn er patronen ontstaan die alle leden van een familie in meer of mindere mate beïnvloeden.
Ieder die binnen een familiesysteem geboren wordt zal ook altijd bij dit systeem blijven horen, en zo kunnen bepaalde verstoringen nog generaties lang als een onbewuste en onzichtbare invloed in de familie aanwezig blijven.
Verstrikking/ Patronen
Bert Hellinger, de grondlegger van het familieopstellen, heeft ontdekt dat kinderen vaak de gevoelens en gedragingen overnemen van een verstoten persoon binnen de familie uit het verleden. Als dit niet duidelijk wordt, kan zo’n kind een leven lang vasthouden aan gevoelens en gedragingen, die in feite niet van hemzelf zijn.
Bert Hellinger gebruikt hiervoor het woord ‘verstrikking’. Het kind is dan (ook wanneer men reeds volwassen is) met de verstoten persoon verstrikt. Het kind neemt de plaats in van de verstoten persoon en doet daarmee (volledig onbewust) een poging om het evenwicht in het familiesysteem te herstellen.
Het behoeft geen betoog om in te zien dat zo iemand niet vrij is om zijn eigen leven te leiden. Deze persoon leeft zijn leven zo gezegd ‘in dienst van’, maar dit alles gebeurt volledig onbewust.
Wanneer een begeleider nu op het niveau van de uitingsvormen probeert om een oplossing te vinden zal dit in de regel geen werkelijke verandering bewerkstelligen. Men is dan immers bezig met symptoombestrijding in plaats van de oorzaak aan te pakken. Het aan het licht brengen van een ‘systemisch probleem’, dus waarvan de oorzaak zich op een (collectief) onbewust niveau bevindt, vraagt een andere aanpak.
Door een familieopstelling is het vaak mogelijk om erachter te komen met wie een cliënt verstrikt is. Wanneer de dynamiek die zich binnen een familiesysteem afspeelt zichtbaar geworden is bestaat er voor de cliënt de mogelijkheid om zich los te maken van de verstrikking en zijn eigen leven te gaan leiden.
Mogelijke uitingsvormen van verstrikkingen of onbewust trouw zijn aan een familielid of familiepatroon kunnen zijn: Je merkt bijvoorbeeld dat relaties steeds maar weer mislukken, dat je werk je geen bevrediging geeft of je loopt met gevoelens rond waarvan je geen idee hebt hoe je er aan komt zoals het gevoel er niet bij te horen of verdriet, angst, agressie enzovoort.
Maar ook verschijnselen zoals depressies, schuldgevoelens, verslavingen, of ziekten kunnen duiden op deze verborgen bindingen met vroegere familieleden.
Deze training wordt door Elmer Hendrix gegeven.
